1905. Μια ταραγμένη χρονιά, μια επανάσταση

9 Γενάρη 1905 Ματωμένη Κυριακή

Η είσοδος του εργοστασίου Πουτίλοφ στην Αγία Πετρούπολη.
Στις 4 Γενάρη, είχε ξεσπάσει απεργία στο εργοστάσιο με αίτημα
την επαναπρόσληψη 4 απολυμένων εργατών.

Το 1905 στη Ρωσία, ήταν χρονιά σταθμός για το εργατικό κίνημα της χώρας, προάγγελος της επανάστασης που θα ακολουθούσε λίγα χρόνια αργότερα. Η χώρα ήταν ένα καζάνι που έβραζε. Η ασφυκτικά  καταπιεστική πολιτική του τσάρου τσάκιζε κάθε διεκδίκηση. Ο φτωχός και πεινασμένος λαός θεωρούνταν εχθρός για το καθεστώς, τρόμαζαν οι μετακινούμενες πεινασμένες μάζες. Ο κατασταλτικός μηχανισμός  εμπόδιζε ομαδικές εξόδους από τα χωριά, διέλυε απεργίες, εκτόπιζε πολιτικοποιημένους. Δεν σταματούσε ούτε μπροστά σε άμαχο πλήθος γυναικόπαιδων όπως συνέβη την ματωμένη Κυριακή.

9 Γενάρη οι διαδηλωτές μπροστά στο παλάτι

Αυτό που συνέβη την  Κυριακή στις 9 Γενάρη  έξω απ΄το παλάτι στην καρδιά του κράτους, ήταν φόβος απέναντι στο πεινασμένο πλήθος. Γιατί, οι πάνω από εκατό χιλιάδες εργάτες με τις γυναίκες και τα παιδιά τους, δεν όδευαν για μάχη. Στα αμόρφωτα και θρησκόληπτα μυαλά των φτωχών, ο τσάρος αντιπροσώπευε τον θεό, τον προστάτη πατερούλη τους. Κι αντί για όπλα, κρατούσαν θρησκευτικά λάβαρα και εικόνες του τσάρου και αντί για διεκδίκηση πήγαιναν ως επαίτες για το δίκιο τους.

9 Γενάρη 

Παρουσίαση του βιβλίου

Στις 7 Δεκεμβρίου, πραγματοποιήθηκε 

η παρουσίαση του βιβλίου 

"Αγία Πετρούπολη - Κάτω Πατήσια", 

στο βιβλιοπωλείο των "Εκδόσεων των Συναδέλφων".

Το πιάνο

 

Μπαρτολομέο Κριστοφόρι. Ο εφευρέτης του πιάνου.

  Ο Μπαρτολομέο Κριστοφόρι ήταν κατασκευαστής  μουσικών οργάνων και κυρίως τσέμπαλων και κλαβίχορδων. Γεννήθηκε στην Πάδοβα το 1655 και μπήκε στην υπηρεσία του Φερδινάνδου των Μεδίκων στη Φλωρεντία.

Με μιια σημαντική σύλληψη και παρέμβαση στη λειτουργία του κλαβίχορδου, κατασκεύασε ένα καινούργιο όργανο,το πιάνο.

Πιάνο του 1722 του Μ. Κριστοφόρι. Βρίσκεται στο
Εθνικό Μουσείο  Μουσικών οργάνων στη Ρώμη

Τρία ήταν όλα κι όλα τα πιάνα που κατασκεύασε ο Κριστοφόρι. Δύο απ’ αυτά σώζονται μέχρι σήμερα. Το ένα, του 1720, βρίσκεται στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη και το δεύτερο, του 1722, φυλάσσεται στο Εθνικό Μουσείο Μουσικών Οργάνων στη Ρώμη.

Πρόσκληση παρουσίασης του βιβλίου

Οι κοινωνικές αντιθέσεις στη Ρωσία

                                                                                                                                                                                                                

Οι αντιθέσεις στην προεπαναστατική Ρωσία, ήταν ακραίες. Δεν ήταν μόνο η απόλυτη φτώχεια, η πείνα κι η εξαθλίωση που τη συναντούσες σε κάθε γωνιά, που σερνόταν στις πόρτες των εκκλησιών και στους δημόσιους χώρους των πόλεων, στα φτωχικά σπίτια των μουζίκων.  

Η τσαρική οικογένεια

Ήταν κι ο απίστευτος πλούτος μιας αχανούς χώρας συγκεντρωμένος σε λίγο χέρια. Πλούτος που έχτιζε μεγαλοπρεπή δημόσια κτίρια και κατοικίες, συμμετείχε σε χορούς και σε ιππικούς αγώνες. Πλούτος που  επενδύονταν σε στολές και φιγούρες ενός παρασιτικού κόσμου αγκιστρωμένου σε προνόμια αιώνων, με κέντρο το παλάτι των τσάρων Ρομανόφ και τους χιλιάδες πρίγκιπες και αριστοκράτες .

Ο χώρος και οι διαδρομές των προσώπων (2)

Πλατεία Θεάτρου.

Θέατρο Μπολσόι, γνωστό και ως Μεγάλο Θέατρο.
Σ' αυτή την πλατεία  είναι η πιάτσα των αμαξάδων όπου ο Γκριγκόρ εργάζεται σαν αμαξάς.
Από δω μια νύχτα το Δεκέμβρη του 1905 θα μεταφέρει
έναν παράξενο πελάτη που εγκαταλείπει το θέατρο πριν τελειώσει η παράσταση.

Το θέατρο Μπολσόι 1905

...Οι γύρω δρόμοι στην πλατεία (θεάτρου) 

από νωρίς είχαν καταληφθεί από κάθε είδους άμαξες, τρόικες και μόνιππα, που αποβίβαζαν στην είσοδο του θεάτρου τους πλούσιους επιβάτες τους. Οι γυναίκες, ντυμένες με χοντρές γούνες και με σάλια ριγμένα πάνω στα χιονισμένα τους μαλλιά, κατευθύνονταν βιαστικά προς τη ζεστασιά του μεγαλοπρεπούς θεάτρου... (Σελ.133)

Ο χώρος και οι διαδρομές των προσώπων. (1)

  Για τη συγγραφή ενός μυθιστορήματος που έχει ιστορικές αναφορές και περιεχόμενο, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η μελέτη της εποχής που θέλει να αναπαραστήσει.
   Στο μυθιστόρημα "Αγία Πετρούπολη - Κάτω Πατήσια", η ιστορία του Σορίν διαδραματίζεται στην σύγχρονη Αθήνα, με κάποιες αναφορές στην Ρουμανία, γενέτειρα του ήρωα.
  Στην μεν Αθήνα υπονοούνται γνωστά γεγονότα και καταστάσεις, για τη δε Ρουμανία χρειάστηκε να γίνει αναδρομή στην πρόσφατη ιστορία της. Παρουσιάζονται καταστάσεις και συμπεριφορές προσώπων από τη δημόσια ζωή της χώρας, οι τελευταίες σκηνές από τη βίαιη ανατροπή του καθεστώτος και η μοιραία μετανάστευση του Σορίν .
   Το κυρίως ιστορικό μέρος του μυθιστορήματος, επικεντρώνεται στη Ρωσία στη χρονική περίοδο των αρχών του 20ού αιώνα.

Το βιβλίο του Μ. Πάστερνακ
"Δόκτωρ Ζιβάγκο",
υπήρξε σημαντική πηγή γνώσης για τις συνήθειες
 και τις κυρίαρχες απόψεις ενός κομματιού
της ανώτερης μεσαίας τάξης
στην προεπαναστατική Ρωσία.

  Είναι η ιστορία της Κάτιας, των ανθρώπων που συνδέθηκαν μαζί της και τα καθαρά ιστορικά γεγονότα μέσα από τα μάτια των φανταστικών αυτών προσώπων. Γι' αυτό το κομμάτι χρειάστηκε πολύ διάβασμα, εντατική μελέτη χαρτών, και κάποιες μαρτυρίες για να μπορέσουν τα πρόσωπα του βιβλίου να αποκτήσουν το ζωτικό τους χώρο και να υπάρξουν.
 Το σκηνικό της πόλης, του σπιτιού, ενός χωριού, οι συνήθειες των ανθρώπων της εποχής, είναι απαραίτητα στοιχεία γι' αυτό.
 Στη λογική αυτή, παρουσιάζεται ένα φωτογραφικό υλικό που αλιεύτηκε από στο διαδίκτυο, σε μια προσπάθεια να φωτίσει την άγνωστη, για το ελληνικό κοινό, Ρωσία του 1900.

Αγία Πετρούπολη - Κάτω Πατήσια

Αγία Πετρούπολη - Κάτω Πατήσια

  

Το μυθιστόρημα 

«Αγία Πετρούπολη Κάτω Πατήσια», παρακολουθεί την διαδρομή ενός πιάνου, και των ανθρώπων που συνδέθηκαν μ’ αυτό, στο χώρο και στο χρόνο.

  Ο μύθος του βιβλίου διατρέχει μεγάλες αποστάσεις, καλύπτει σχεδόν έναν αιώνα, στέκεται σε ιστορικά γεγονότα, και συνεχίζει τη διαδρομή του.

Η Δομή

Το βιβλίο έχει τη δομή δυο διαφορετικών μύθων, που εμφανίζονται παράλληλα και εναλλασσόμενα.

Η ιστορία της Κάτιας, που γεννήθηκε στην προεπαναστατική Ρωσία στο τελείωμα του 19^ου αιώνα από τη μια.

Η ιστορία του Σορίν, ενός ρουμάνου μετανάστη στη Αθήνα τα πρώτα χρόνια του εικοστού αιώνα από την άλλη.

Τι είναι αυτό που συνδέει αυτά τα διαφορετικά πρόσωπα και τις αλλιώτικες εποχές;

Η μουσική, μέσα από την ύπαρξη ενός πιάνου.

Το πιάνο είναι το τρίτο πρόσωπο ή το κεντρικό. «Γεννήθηκε» από τον οίκο κατασκευής πιάνων Bosendorfer, τον πιο διάσημο στη Βιέννη για να στολίσει τους πριγκιπικούς κοιτώνες του παλατιού του τσάρου στην Αγία Πετρούπολη.

Τα πρόσωπα

 Τα κεντρικά πρόσωπα είναι η Κάτια κι ο Σορίν και το Πιάνο.

Ο Τολστόι σε μια από τις συναντήσεις του με τον Α. Τσέχωφ

  Στο βιβλίο ωστόσο, εμφανίζεται πλήθος προσώπων, καταθέτοντας το καθένα απ’ αυτά κομμάτι από την προσωπική του ιστορία. Επινοήθηκαν είτε για να πλαισιώσουν τα κεντρικά πρόσωπα και να φωτίσουν πλευρές της ζωής τους είτε γιατί η προσωπική τους ιστορία είναι μια ψηφίδα που θα μας μεταφέρει στο κλίμα της άγνωστης για το σήμερα εποχής.

  Τόλμησα να εντάξω σπουδαία πρόσωπα της Ρωσίας εκείνης της περιόδου, γιατί ήταν καθοριστική η συμβολή τους στην αφύπνιση του λαού τους για κοινωνική απελευθέρωση.